wtorek, 29 maja 2018

Niesamowita Trójka/The Unholy Three (1925)

Film o szajce dziwaków w sklepie z papugami

Reżyseria: Tod Browning
Kraj: USA
Czas trwania: 1h 26 min.

Występują: Lon Chaney, Mae Busch, Matt Moore, Victor McLagen, Harry Earles

Dawno nie oglądałem żadnego kryminału i wraz z wejściem w filmowy rok 1925 postanowiłem to czym prędzej nadrobić. Wspomniany gatunek w latach dwudziestych dopiero raczkował. Nie było jeszcze ugruntowanych konwencji i reguł, na których twórcy mogliby się wzorować. Dzięki temu Niesamowita trójka jawi się jako dzieło mocno oryginalne i nieschematyczne.

Bohaterowie filmu to grupka przestępców do niedawna występujących na jarmarku dziwolągów. Przewodzi im brzuchomówca Doktor Echo, mięśniami grupy jest siłacz Herkules, karzeł Tweedledee specjalizuje się infiltracji metodą na niemowlaka, a całości dopełnia Rosie, dziewczyna brzuchomówcy zajmująca się kradzieżą kieszonkową. Ta dziwna grupka opracowuje doprawdy niezwykły plan zdobycia bogactwa. Pierwszym jego etapem jest otwarcie sklepu z papugami, drugim udawanie przez Echo sędziwej właścicielki, która wraz z wnusiem składa wizyty w domach klientów, trzecim - przeprowadzane na podstawie wcześniejszego zwiadu nocne włamania. Sytuacja się komplikuje, kiedy Rosie i niewtajemniczony w spisek pracownik sklepu Hector zakochują się w sobie. Zazdrosny Echo, zajęty pilnowaniem dziewczyny, nie wychodzi ze wspólnikami na jedną z nocnych akcji. W rezultacie Herkules i Tweedledee lekkomyślnie mordują właściciela okradanego domu. Szajka zmuszona jest do ucieczki. Tarcia w grupie narastają, prowadząc do krwawej konfrontacji.

Niesamowita trójka to dziwny film, który pomimo niedorzecznej fabuły ogląda się bardzo przyjemnie. Otwierająca go scena, podczas której poznajemy bohaterów występujących na jarmarku dziwolągów, to jedno z najlepszych wprowadzeń, jakie widziałem. Każdy z czwórki członków gangu otrzymuje chwilę na prezentację swoich umiejętności i charakteru. Późniejsze perypetie w sklepie z papugami są mocno absurdalne, ale ogląda się je z uśmiechem na twarzy. Grupka nietypowych bohaterów po prostu musiała wymyślić plan równie dziwaczny jak oni sami. Późniejsze sceny konfrontacji w górskiej chacie są pełne napięcia i emocji (głównie tych negatywnych przepełniających członków szajki). Dodatkowo występuje w nich krwiożerczy szympans, który za pomocą sprytnych trików kinematograficznych został powiększony do rozmiarów wielkiego bydlęcia. Za mało udaną uważam tylko część filmu rozgrywającą się na sali sądowej, głównie za sprawą niestrawnego patosu demonstrowanego przez sędziego i oskarżyciela.

O sukcesie filmu z nietypowymi bohaterami często decyduje obsada. Pod tym względem Niesamowita trójka wypada bardzo dobrze. Lon Chaney, specjalista od "dziwnych" ról, świetnie wciela się w postać targanego moralnymi skrupułami i dręczonego nieodwzajemnioną miłością brzuchomówcy. Znakomity jest też Harry Earles jako pozbawiony skrupułów, brutalny karzeł. Ten wybijający się duet dobrze uzupełnia emocjonalna Mae Busch, chociaż jej rola ogranicza się głównie do reagowania na działania innych postaci. Matt Moore i Victor McLagen w rolach Hectora i Herkulesa pozostają raczej w cieniu wymienionej trójki.

Żeby nie było samych pochwał, muszę skrytykować dziury fabularne filmu. Plan rabunków z wykorzystaniem sklepu z papugami jest tak kretyński, że w prawdziwym świecie szajka wpadłaby po pierwszej próbie. Fakt, że Lon Chaney jest bardzo przekonującą staruszką, a Harry Earles - niemowlakiem, niczego tu nie zmienia. Policja i wymiar sprawiedliwości zostali natomiast przedstawieni jako kompletni idioci, którzy bez wahania są gotowi skazać nieszczęsnego Hectora jako kozła ofiarnego, pomimo jego alibi i niewyjaśnionego zniknięcia innych podejrzanych.

Mimo powyższych zastrzeżeń oceniam Niesamowitą trójkę pozytywnie. Dużo tu oryginalnych pomysłów, intryga jest całkiem wciągająca, a początek filmu to wzór do naśladowania w temacie przedstawienia postaci. Nie polecam natomiast widzom oczekującym realizmu. Żeby się przy Niesamowitej trójce dobrze bawić, trzeba patrzeć na ten film z przymrużeniem oka, tak jak zrobili to jego twórcy. Wystawiam 7 gwiazdek i z ciekawością czekam na następne "dziwne" filmy Toda Browninga.

źródło grafiki - www.imdb.com

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz